(ur. 27 grudnia 1946 w Warszawie), polski pisarz, krytyk i redaktor fantastyki naukowej.
Ukończył wydział elektryczny Politechniki Warszawskiej. Od 1974 dziennikarz: początkowo felietonista, kierownik działu kulturalnego, potem sekretarz redakcji i redaktor naczelny (1981) tygodnika studenckiego "Politechnik". Od 1977 kierownik działu krytyki i nauki, od 1979 publicysta tygodnika "Razem". Począwszy od 1968 zamieszczał opowiadania i felietony w "Życiu Warszawy", "Na Przełaj", "Kulturze", "Ekranie" i "Polityce". Od 1982 do początku 2013 kierownik działu literatury polskiej w miesięczniku "Fantastyka" (później "Nowa Fantastyka"), od 1992 do 2003 również jego redaktor naczelny. Obecnie redaktor naczelny kwartalnika "Czas Fantastyki".
Jako autor science fiction debiutował opowiadaniem Bunt robotów w tygodniku "Na Przełaj". W 1973 uzyskał wyróżnienie w konkursie "Młodego Technika" za opowiadanie Poczucie pełni. Jego debiutem książkowym była powieść Twarzą ku ziemi. Jego teksty należą w większości do nurtu fantastyki socjologicznej, inspirowanej twórczością Janusza A. Zajdla. Jest członkiem Stowarzyszenia Pisarzy Polskich.
Pod koniec lat 90. głośny stał się jego konflikt z polskim fandomem fantastycznym dotyczący nagrody im. Janusza A. Zajdla oraz podziału fantastyki na "problemową" i "rozrywkową" (reprezentowaną m.in. przez krytykowane przez niego Annę Brzezińską i Antoninę Liedtke). Z powodu tego konfliktu Śląski Klub Fantastyki przyznał Parowskiemu w 1999 roku antynagrodę Złoty Meteor.
W 2006 roku na Międzynarodowym Festiwalu Komiksu w Łodzi otrzymał doktorat humoris causa, czyli nagrodę im. Papcia Chmiela za zasługi dla polskiego komiksu.
30 października 2007 roku, z okazji 25-lecia pisma Fantastyka, Minister Kultury i Dziedzictwa Narodowego Kazimierz Michał Ujazdowski uhonorował Macieja Parowskiego srebrnym medalem "Gloria Artis".
Powieść "Burza" została wyróżniona w IX edycji (2010) Nagrody Literackiej im. Józefa Mackiewicza.
Zaczerpnięto z: http://pl.wikipedia.org/wiki/Maciej_Parowski
